การตรวจสอบรายได้หลังเกษียณของรัฐบาลกำลังได้รับการบอกกล่าวเกี่ยวกับภาษีและผลประโยชน์ในปัจจุบันของเราเกี่ยวกับรายได้หลังเกษียณที่ยุ่งเหยิง อุตสาหกรรมการวางแผนทางการเงินส่วนใหญ่ทุ่มเทให้กับการจัดโครงสร้างเพื่อให้สามารถเข้าถึงเงินบำนาญได้สูงสุด วิธีการทดสอบและข้อกำหนดอื่น ๆ ที่ควบคุมการเข้าถึงถือเป็นฝันร้ายของระบบราชการและมีค่าใช้จ่ายสูงในการจัดการ มีการต่อสู้อย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับอัตราการเข้าถึงที่ลดลงพร้อมกับรายได้ การถกเถียงอย่างเดือดดาล
เกี่ยวกับว่าการสนับสนุนผู้เสียภาษีเป็นไปตามที่ควรหรือไม่
ปีเตอร์ คอสเตลโล ซึ่งเป็นเหรัญญิกในขณะนั้นการนำภาษีออกจากรายได้ของกองทุนซุปเปอร์ในช่วงเกษียณอายุในปี 2549 ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเป็นการเข้าใจผิด ขนาดของผลประโยชน์ต่อครัวเรือนที่มั่งคั่งกลายเป็นความไม่เท่าเทียมกัน จนทำให้ต้องใช้มาตรการทางการบริหารที่ซับซ้อนหลายอย่างเพื่อกำหนดขอบเขต
ภายใต้ระบบการจ่ายเงินปันผลของเรา รายได้จากภาษีนิติบุคคลของรัฐบาลจะถูกกลืนกิน เนื่องจากกองทุนซุปเปอร์ในช่วงเกษียณอายุปลอดภาษีจะได้รับ ” เงินคืน ” จากภาษีที่พวกเขายังไม่ได้จ่ายจากเงินปันผลที่ส่งมอบให้กับพวกเขา การเปลี่ยนแปลงภาษีอื่น ๆ รวมถึงการลบการชดเชยภาษีผู้สูงอายุและผู้รับบำนาญ และมาตราส่วนภาษีที่แตกต่างกันสำหรับผู้ที่รับเงินบำนาญ
การเปลี่ยนแปลงที่ฉันเสนออาจหมายความว่าผู้แพ้เท่านั้นที่จะเป็นผู้ที่มียอดคงเหลือเพื่อการเกษียณที่สร้างรายได้ปลอดภาษีในภูมิภาค A $ 100,000 ต่อปีหรือมากกว่า
จะได้ยินเสียงร้อง แต่มีคนร้องเสียงแหลมค่อนข้างน้อย และพวกเขาอาจไม่ได้รับความเห็นอกเห็นใจมากนัก การเปลี่ยนแปลงนี้อาจเป็นงบประมาณที่เป็นกลาง ภายใต้การเลิกจ้างข้อเสนอจะทริกเกอร์ รางวัลอัตโนมัติของเงินบำนาญเต็มอายุ
การแปลงกองทุนซุปเปอร์ของผู้เกษียณเข้าสู่โหมดการเกษียณอายุ ซึ่งรายได้ภายในกองทุนจะถูกนับเป็นรายได้ส่วนบุคคลเพื่อวัตถุประสงค์ทางภาษี มาตราส่วนภาษีสำหรับผู้รับเงินบำนาญอายุก็จำเป็นต้องปรับเปลี่ยนเช่นกัน และ ลบ การชดเชยภาษีผู้สูงอายุและผู้รับบำนาญออก เพื่อหลีกเลี่ยงกำไรหรือขาดทุนจากโชคลาภ และทำให้งบประมาณการเปลี่ยนแปลงเป็นกลาง
ในจังหวะเดียว ความซับซ้อนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการสมัคร
และการตรวจสอบสิทธิ์สำหรับเงินบำนาญชราภาพจะหายไป แรงจูงใจในการรักษายอดคงเหลือจำนวนมากใน super หลังเกษียณสำหรับการวางแผนอสังหาริมทรัพย์ที่ต้องเสียภาษีจะไม่น่าสนใจอีกต่อไป
การแนะนำเงินบำนาญเต็มจำนวนที่ไม่ผ่านการทดสอบด้วยวิธีสากลจะเพิ่มการใช้จ่ายงบประมาณประมาณ 30 พันล้านดอลลาร์ แต่สิ่งนี้จะถูกชดเชยด้วยรายได้ภาษีที่เพิ่มขึ้นภายใต้การเปลี่ยนแปลงที่เสนอ ซึ่งจะทำให้ผู้เกษียณอายุส่วนใหญ่ไม่แย่ลงในแง่หลังหักภาษี
ซึ่งคำนวณโดยใช้ตัวเลข ball-park ประมาณ 4 ล้านคนที่มีสิทธิ์รับเงินบำนาญ โดยปัจจุบัน 1.8 ล้านคนได้รับเงินบำนาญเต็มจำนวน 1.4 ล้านคนได้รับบำนาญบางส่วน และ 0.8 ล้านคนไม่ได้รับบำนาญ
ผู้รับบำนาญโดยเฉลี่ยอาจถูกทิ้งให้อยู่ในตำแหน่งรายได้หลังหักภาษีเท่าเดิมโดยการเปลี่ยนแปลงมาตราส่วนภาษี ซึ่งทำให้รัฐบาลได้รับรายได้ภาษีพิเศษคืนจากส่วนที่สูญเสียไปกับเงินบำนาญพิเศษ
ผู้เกษียณที่ได้รับเงินบำนาญด้วยตนเองจะได้รับเงินบำนาญเต็มจำนวน แต่ส่วนหนึ่งจะถูกหักล้างด้วยการเก็บภาษีจากรายได้พิเศษ
ด้วยการปรับอัตราภาษีให้เหมาะสม การเปลี่ยนแปลงอาจหมายความว่าเฉพาะผู้ที่มีรายได้สูงมากจากซุปเปอร์ ($100,000 หรือมากกว่า) เท่านั้นที่จะได้รับผลกระทบ
ผลที่คาดไม่ถึง
ในความเป็นจริงไม่มีอะไรที่ง่าย สิ่งจูงใจสำหรับการเลือกอายุเกษียณจะต้องได้รับการพิจารณา เช่นเดียวกับผลกระทบของมาตราส่วนภาษีสำหรับครัวเรือนและบุคคลทั่วไป
การเก็งกำไรทางภาษีที่เกี่ยวข้องกับเครดิตการใส่ข้อมูลอาจทำลายรายได้งบประมาณที่คาดไว้บางส่วน – แนะนำให้พิจารณาอย่างน้อยที่สุดในการลบเงินคืนสำหรับเครดิตภาษีที่ไม่ได้ใช้
อ่านเพิ่มเติม: เป็นการยากที่จะทราบว่านโยบายการจ่ายเงินปันผลของแรงงานจะกระทบใคร แต่เป็นไปได้ และไม่ใช่คนจน
นั่นไม่ควรเป็นตัวทำลายข้อตกลงสำหรับผู้เกษียณอายุส่วนใหญ่ เพราะพวกเขาจะไม่เลวร้ายไปกว่านี้ แต่อาจพบกับการต่อต้านจากนักลงทุนด้วยวิธีการอื่นในการลดอัตราภาษี ดังที่เราเห็นในการเลือกตั้งครั้งล่าสุด
แต่ข้อเสนอของฉันแม้จะดูรุนแรง แต่ก็ดูเหมือนจะเป็นไปได้และมีศักยภาพที่จะยกเลิกระบบราชการและค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการบริหารเงินบำนาญอายุและความซับซ้อนทางภาษีและกฎระเบียบส่วนใหญ่ที่ควบคุมเงินบำนาญ
สิ่งที่น่าสังเกตมากที่สุดเกี่ยวกับพรรคการเมืองในรัฐไอโอวา (ประชาธิปไตย) ในปีนี้ คือความล้มเหลวที่ไม่สามารถรายงานผลได้ในคืนนี้ และแน่นอนว่าหลังจากนั้นไม่นาน การผสมผสานข้อกำหนดการรายงานใหม่ แอปที่มีข้อบกพร่อง และการฝึกอบรมที่แย่ ร่วมกันสร้างการเย้ยหยันสถานะ “ที่หนึ่งในประเทศ” ของรัฐไอโอวา
